| 3.2. GIZARTE-ERAGILEAK. II. GAZTE PLANAREKIN DUTEN ERANTZUKIZUNA Gizarte-eragileek II. Gazte Planean betetzen duten zereginaren, zeregin hori betetzeak duen garrantziaren eta planean duten parte-hartzeari lotutako beste edozein alderdiren inguruan edozein gogoeta egin aurretik, beharrezkoa da gizarte-eragile horien irudirako lehen hurbilketa bat egitea. Gizarte-eragilearen definizioa Termino bat definitzeak mugituko gareneko kontzeptuzko esparrua mugatzea (ahalegin gisa besterik ez bada ere) eta hitz egingo denari buruzko gutxieneko adostasun bat ezartzea ahalbidetzen du. “Gizarte-eragile” kontzeptua aztertzeko, baliagarria
izan daiteke gizarte-eragilea definitzeko erabiliko diren parametroak
azaltzea: “Gizarte-eragile” kontzeptua mugatzen eta konnotazio
bidez adierazten duten parametroak ezarri ondoren, gizarte-eragilearen
irudiari buruzko definizio baliozko bat zehazteko aukera ematen diguten
elementuak ditugu. Gizarte-eragilea, administrazio publikoa izan gabe
gizartean esku hartzeko helburuak dituen gizarteko alderdi antolatu bat
da. Gizarte-eragileak gazte-errealitatearen testuinguruan kokatu ondoren, II. Gazte Planaren helburuekin bat datorren azken ñabardura bat erants daiteke: gazteak bilatzen dituen helburuak lortzeko beharrezkoak diren tresnak eskaintzea. Gizarte-eragileen egungo egoera II. Gazte Planari dagokionez Gizarte-eragileek I. Gazte Planarekin esku hartu eta parte hartu zuten lehen aldiz EAEko gazte?politika integral batean. Gizarte-eragileen parte-hartzea (planaren sustatzaile eta erantzule politikoa izan zen euskal administrazioarekin batera), ondoko alderdietan oinarritu zen funtsean: -“Ontzietan” parte-hartzea. Hala ere, gizarte-eragileek I. Gazte Planean izan zuten parte-hartzea mugatua izan zen nahitaez. Izan ere: -Planaren egutegia eta agenda, plana sustatu eta martxan jarri zeneko une hartako egoera aproposak eta une hori aprobetxatu beharrak (gizarte?eragileek behar zuten erritmora moldatu ezinik) ezarri zuten. -Gizarte-eragileek administrazioak bultzatutako politika
orokorretan parte hartzeko eta erantzukizuna hartzeko jarraibide edo eredu
izan zitezkeen aldez aurreko erreferenterik ez zegoen edo sakabanatuta
zeuden. Gizarte-eragileek I. Gazte Planean izan zuten parte-hartzearen, konpromisoaren eta erantzukizunaren mugek nolabaiteko eszeptizismo-arrasto bat utzi dute gizarte-eragileen artean administrazioak sustatutako proiektuen barruan lor ditzaketen esku-hartzeko mailei dagokienez. Gaur egun, II. Gazte Planari begira, iraganeko oztopoak gainditzeko prozesu bat martxan jartzea komeni da. Horrela, gizarte-eragileek planaren sorrera, garapen eta burutzapenaren une guztietan parte-hartze aktiboagoa izango dutela bermatu ahal izango da. Izan ere: II. Gazte Plana aurreko planaren garapena da, eta, beraz, eboluzio-prozesu baten osagai den heinean, iraganeko gabeziei buruz gogoeta egin dezake eta horrekin ikas dezake. Gizarte-eragileen parte-hartze handiagoa sustatzea eta bultzatzea administrazioaren helburu bat da. Gizarte-eragileek II. Gazte Planean parte hartzeko arrazoia Gizarte-eragileek planean parte hartzearen komenigarritasuna argitzen eta justifikatzen duten arrazoiak ondokoak dira: -Lehen arrazoia I. Gazte Planaren esperientziaren ondorioa
da neurri batean. Plan hori diagnostikatu, garatu eta praktikan jarri
ondoren, gazte-politiken gizarte-eraginkortasun handiagoa ahalbidetuko
duen planaren sozializazioa handitzeko premiaren ustea zabaldu da administrazioaren
barruan zein kanpoan. -Plana, gizartea aldatzeko tresna gisa, administrazioaren
barrutik zein kanpotik lan egiteko tresnak dinamikoki sustatzea eskatzen
duen prozesu bat da. Gizarte-eragileek parte hartzeko aurki ditzaketen zailtasunak II. Gazte Planean gizarte-eragileen parte-hartzea areagotzea ez da helburu erraza. Planaren sorreran, garapenean eta burutzapenean erantzun bat eskatzen duten zailtasun nabariak daude. Zailtasun horiek erronka moduan hartu behar dira eta zailtasun horiei irtenbidea emateko eta aurre egiteko moduaren araberakoa izango da planaren arrakasta. Gizarte-eragileen parte-hartze horretarako dauden zailtasunak ezagutzeko eta irtenbideak emateko, komeni da zailtasunak zein diren adieraztea eta gainditzeko ildoak azaltzea: -Lehen zailtasuna, zalantzarik gabe, gizarte-eragileek administrazio publikoen bestelako plan batzuetan izan duten parte-hartzearen esperientzia urriaren ondorioa da. Oro har, asoziazio-ehunak gizarte-beharren konponbidean eta horretarako ezarritako neurrien kudeaketan izan dezakeen inplikazio hori ez da erakunde publikoen politiketan barne hartzen eta lantzen eta, horrexegatik, zaila da helburu hori lortzeko modu bat ezartzea. Zalantzarik gabe, elkarreragiteko borondateak, erantzukizun partekatuek eta gazte-politikako gizarte-erronkei aurre egiteko gaitasunarekiko apaltasunak, partaidetzaren helburua lortzeko beharrezkoak diren baldintzak eta giroa sortuko dituzte. -Zaila da gizarte-eragileek izan beharreko parte-hartzearen maila ideala zehaztea. Izan ere, administrazioak du eskumena gizarte-politikak eta, zehazki, gazte?politikak bultzatzeko eta martxan jartzeko eta, era berean, administrazioak hartu behar du bere gain politika horien erantzukizuna gizartearen aurrean. Nolanahi ere, parte-hartze horren mugak definitu gabe daudenez gero, gizarte-eragileen zeregina eta protagonismoa areagotzeko eta administrazioaren eta asoziazio-ehunaren aldetik gazte?politiketan gogoetarako eta esku hartzeko espazioak partekatzeko aukera dugu. -Beste zailtasun bat, plana lantzeko prozesua erakunde-politikaren jarrerak gainditzen dituzten eta gizarte-eztabaidarako elementu aberasgarri izan daitezkeen gizarte-gogoetak bere gain hartzeko zein neurritaraino den gai zehaztea da (bai eta esku hartzeko proposamen praktikorik ez dakartenean ere). Elkarrizketarako eta elkarren artean eragiteko jarrera malguak hartzeak gizarte-eragileen parte-hartzea bultzatzeko beharrezkoa den konfiantza sortuko du eta planak legitimitate handiagoa izango du horrela, plana definitzeko esparruak administrazioak bakarrik finkatzearen kasuan baino legitimitate handiagoa, alegia. Prozesua arautzen duten mekanismoek ere, gizarte-eragileen parte-hartzea sustatzeaz gain, malgutasuna ahalbidetu behar dute administrazioaren eta gizarte-eragileen arteko elkarreraginean. Malgutasun hori bat dator planaren parte-hartzearen aldeko filosofiarekin eta gizarte zibilaren protagonismoa bultzatzeko asmoarekin. -Prozesuaren une bakoitzean koordinatzeko zailtasuna: · Gazte-errealitatearen diagnostiko partekatua egitea
esku hartzeko arlo bakoitzean. Definizio-elementu horietako bakoitzari ematen zaion erantzunaren araberakoa izango da, neurri handi batean, gizarte-eragileen konpromisoaren eta parte-hartzearen arrakasta. Halaber, parte-hartze horretarako tresnak eta giroa eskaintzea administrazioaren ardura izango da eta planarekiko erantzukizun-mailak finkatzea aldiz, gizarte-eragileena. -Planak gazteak gizarteratzeko tresnak eskainiko dituen emantzipazio-proiektu bat iradoki behar du baina beti ez da erraza izango hori hainbat arlotako errealitateekin bat etortzea: · Errealitate horietan esku hartzeko baldintzengatik
(aisia eta kultura, etxebizitza eta lana). Gizarte-eragileen parte-hartzearen garrantzia Orain arte gizarte-eragileen parte-hartzeak administrazioarentzat duen interesa iradoki dugu baina horren garrantzia bikoitza da: administrazioarentzat ez ezik, gizarte-eragileentzat ere bai. Administrazioarentzat duen garrantzia Gizarte-eragileen parte-hartzeak administrazioarentzat duen garrantziaren arrazoiak ugari dira: -Diagnostiko zuzen baterako eta gizarte-mailako esku-hartze
egoki baterako aukera handiagoa, gizarte-eragileak gazteengandik hurbilago
baitaude. Halaber, jarraitu beharreko gazte-politika definitzen asmatzeko
segurtasun handiagoa.
-Gizartean eta politikan esku hartzeko aukera. |