Kultura eta Hizkuntza Politika Saila

Ramos, Fidel

Filipinar militarra eta politikaria (Manila, 1928 - 1998). Filipinetako Errepublikaren lehendakaria (1992-1998). Kanpo Arazoetako ministro izandako diplomatiko eta legebiltzarkide baten semea. Estatu Batuetan, West Pointeko Akademia Militarrean, eta Illinoisko Unibertsitatean egin zituen ikasketak. Koreako gerran parte hartu zuen, eta Filipinetako Ekintza Zibileko Taldeko Estatu Nagusiko buruzagia izan zen (1996-1968), Vietnameko gerran. Ferdinand Edralin Marcos lehendakariaren gobernuan (Marcosek hauteskundeen bidez lortu zuen lehendakaritza 1965ean eta 1969an, baina hiru urte geroago konstituzioa deuseztatu zuen eta diktadura ezarri zuen Filipinetan), Filipinetako Poliziaren buru izan zen, eta Gudarostearen Estatu Nagusiaren buruordea, 1981-1986 bitartean. Marcos lehendakariaren laguntzaile estuenetako bat izan zen, "Hamabi Rolex" izenez ezagutzen zen taldeko kideetako bat. Aitzitik, 1986an, boterea hartzeko piztu zen borrokan, Corazón Aquinoren alde egin zuen, Marcosen diktaduraren aurkako herri mugimenduaren alde, hain zuzen. Demokrazia nagusitu zenean, Aquinoren lehendakaritzapean, Estatu Nagusiaren buruzagi eta Defentsa Nazionalaren arduradun izendatu zuten. Hurrengo urteetan, Corazón Aquinoren aurkako estatu kolpe saio batzuk zapuztu zituen, eta horrek eman zion ospeari esker, Aquinoren ondorengo gisa aurkeztu zen 1992ko lehendakaritzarako hauteskundeetan. Urtebete lehenago, ministro kargua utzi zuen, eta bere alderdia sortu zuen. Alde txikiz irabazi zuen eta Filipinetako Errepublikaren hamabigarren lehendakari bihurtu zen, katolikoa ez zen aurrenekoa. Bere aurreneko zereginak energia eta ekonomia krisiari aurre egitea eta komunisten eta musulmanen gerrilla ekintzak desagertzeko neurriak hartzea izan ziren. 1997ko irailean, manifestazio jendetsu baten ondoren, atzera egin behar izan zuen bigarren agintaldia lortzeko konstituzioa berritzeko bere ahaleginean. 1998an, Joseph Estradak, ordu arte lehendakariorde izandakoak, hartu zuen lehendakari kargua, maiatzeko hauteskundeetan hautagai ofizialista –José de Venecia, Ramosen babesa zuena– garaitu ondoren.