ordenatu 1, ordena(tu), ordenatzen

du ad. Antolatu, taxutu. || Ordenako sakramentua hartu edo eman. ik. ordendu. Apaiz ordenatu berriak. || Manatu, agindu. Eta hala ordenatu bezala konplitu zen.

• ordena
• ordenada
• ordenagailu
• ordenamendu
• ordenantza
• ordenatu 1, ordena(tu), ordenatzen
• ordenatu 2
• ordenatzaile
• ordenatze
• ordenazale
• ordendu, orden, ordentzen