oinordetu, oinorde, oinordetzen

du ad. Oinordekotzaren bidez jabe bihurtu; aurreko batek hiltzean utziriko ondare baten jabe bihurtu; heredatu. ik. jarauntsi.

• oinkatze
• oinorde
• oinordeko
• oinordekotasun
• oinordekotza
• oinordetu, oinorde, oinordetzen
• oinordetza
• oinordetze
• oinpe
• oinperatu, oinpera(tu), oinperatzen
• oinperatze