margotu, margo(tu), margotzen

du ad. Sin. pintatu. Margo geruza bat gainean eman, margoz estali edo koloratu. || Margolanak egin; margolaritzaren bidez irudikatu.

• margo
• margolan
• margolari
• margolaritza
• margotsu
• margotu, margo(tu), margotzen
• margotzaile
• margotze
• margoztatu, margozta, margoztatzen
• margoztatze
• margul