kutikula

iz. Bot. Landareen sustraiz goitiko ataletan, haien azal gaineko zelulen azaleneko mintza, kutina duena eta zelulosarik gabea.  v  Zool. Ornogabe batzuetan, azaleko zenbait zelulen gaineko mintza.

• kuskutazeo
• Kusturica, Emir
• Kutahya
• kutchin
• Kuti, Fela Anikulapo
• kutikula
• kutina
• kutsadura
• kutsaezin
• kutsagarri
• kutsakor