korapilatu, korapila, korapilatzen

du ad. Bi hari, lokarri edo kideko, edo hari baten bi muturrak, korapilo batez lotu. || da-du ad. Irud. Nahasi, korapiloz bete.

• koral 1
• koral-arrain
• koral-suge
• Koran
• korapilatsu
• korapilatu, korapila, korapilatzen
• korapilatze
• korapilo
• Korat
• koraza
• korazatu