konkurritu, konkurri, konkurritzen

du. ad. Ekon. Helburu bera duten bi subjektu edo gehiago lehian aritu.

• konkortu 1, konkor(tu), konkortzen
• konkortze
• Konkoure
• konkretu
• konkurrentzia
• konkurritu, konkurri, konkurritzen
• konkurritze
• konnotazio
• kono
• Konoe, Fumimaro
• konorazeo