koldartu, koldar(tu), koldartzen

da-du ad. Adorea edo ausardia galdu edo kendu; koldar bihurtu.

• Kolbe, Maksimilian Maria, santua
• Kolcsey, Ferenc
• koldar
• koldarkeria
• koldartasun
• koldartu, koldar(tu), koldartzen
• koldartze
• Kolding
• Kolea
• koledoko
• kolegio