karrakatu, karraka(tu), karrakatzen

du ad. Gauza gogor batez gainalde bat indarrez igurtzi, hura berdintzeko edo leuntzeko, edo bertan atxikia dagoena kentzeko. || Gainalde bat karrakaz igurtzi, murrizteko edo leuntzeko.

• karraka 1
• karraka 2
• karraka 3
• karrakailu
• karrakaldi
• karrakatu, karraka(tu), karrakatzen
• karrakatze
• karrakela
• karramarro 2
• karramarro 1
• karramarroztatu, karramarrozta, karramarroztatzen