trebe

izond. (Zerbait) ongi, erraztasunez egiten duena; iaioa. || (Norbaitekin) trebetasuna duena, barrukoa, mamia.

• traziar
• trebakuntza
• trebarazi, trebaraz, trebarazten
• trebatu, treba, trebatzen
• trebatze
• trebe
• trebekeria
• trebeki
• trebes
• trebeska
• trebetasun