trebatu, treba, trebatzen

da-du ad. Trebe bihurtu, trebetasuna hartu edo eman. || (“Norekin”). Trebetasuna, barrukotasuna lortu.

• Trazia
• Trazia
• traziar
• trebakuntza
• trebarazi, trebaraz, trebarazten
• trebatu, treba, trebatzen
• trebatze
• trebe
• trebekeria
• trebeki
• trebes