onbehartu, onbehar(tu), onbehartzen

da-du ad. Onbehar bihurtu.

• onarrarazi, onarraraz, onarrarazten
• onartezin
• onartu, onar, onartzen
• onartze
• onbehar
• onbehartu, onbehar(tu), onbehartzen
• onbera
• onberatasun
• onbide
• onbideratu, onbidera(tu), onbideratzen
• onbideratze