onartu, onar, onartzen

du ad. Eskaintzen edo ematen dena borondatez hartu; ontzat hartu. ◊ Norbait hartzea ontzat eman. || Proposamen, iritzi… bat ontzat, egiazkotzat hartu.

• onargarritasun
• onarkizun
• onarpen
• onarrarazi, onarraraz, onarrarazten
• onartezin
• onartu, onar, onartzen
• onartze
• onbehar
• onbehartu, onbehar(tu), onbehartzen
• onbera
• onberatasun