kemen

iz. Aritzeko, jarduteko, ekiteko gorputz edo gogo indarra, adorea. ◊ Ahalmena.

• Kelly, Grace
• Kelly, Petra
• Kelly, Sean
• Kemal, Mustafa
• Kemal, Yasar
• kemen
• kemendu, kemen(du), kementzen
• kemendun
• kemengabe
• kemengabetu, kemengabe, kemengabetzen
• kemengabetze