zauritu, zauri(tu), zauritzen

da-du ad. Larruazaleko ehunen irekitze edo hondatzea dakarren kolpe bat eman; zauria sortu, kolpatu.

• zaunkari
• zaunkatu, zaunka(tu), zaunkatzen
• zauri
• zauri-belar
• zauritsu
• zauritu, zauri(tu), zauritzen
• zauritze
• zauriztatu, zaurizta, zauriztatzen
• zauriztatze
• zaurtu, zaurt, zaurtzen
• zaurtzaile