urkatu, urka(tu), urkatzen

du ad. Urkan hil; bereziki, soka batekin lepotik zintzilikatuz hil.

• urkabe
• Urkabustaiz
• urkamendi
• urkarazi, urkaraz, urkarazten
• Urkaregi
• urkatu, urka(tu), urkatzen
• urkatzaile
• urkatze
• urketa 1
• urketa 2
• Urketa