trinko

izond. Hutsarterik gabe baturik edo elkarturik dauden zatiez osatua; solidoa. ◊ Betegarririk ez duena, mamitsua.

• trinitroglizerina
• trinitrotolueno
• trinket  1
• trinket 2
• trinketlari
• trinko
• trinkotasun
• trinkotu, trinko(tu), trinkotzen
• trinkotze
• trinomio
• Trintignant, Jean-Louis