trangatu, tranga, trangatzen

du ad. Ezpatatu, lihoa eta antzeko landareak trangaz zehatu. ik. garbatu.

• tramana
• tramankulu
• tranbe
• tranbia
• tranga
• trangatu, tranga, trangatzen
• trangatze
• trankart
• trankil
• trankildu, trankil(du), trankiltzen
• trankilki