susto

iz. Heg. Herr. h. ikara, beldur. || sustoa eman. Sekulako sustoa eman didate ospitalean. || sustoa hartu. Hura sustoa hartu zutena!

• sustatu 1, susta, sustatzen
• sustatu 2, susta, sustatzen
• sustatzaile
• sustatze
• sustengatu
• susto
• susto
• sustopil
• sustrai
• sustraigabe
• sustraitsu