suber

iz. Bot. Landareen airetiko edo lurpeko zurtoinak eta sustraiak babesten dituen ehuna. Landareen zaurietan ere eratzen da. Zelula hilek eta suberinazko mintz batek (suber ehuna irazkaitz egiten duena) osatua izaten da.

• Suarez Garcia, Castillo
• suate
• subazter
• sube
• Subeleta
• suber
• suberatu, subera, suberatzen
• suberatze
• suberina
• subertsibo
• subertsio