oparo

adlag. Ugaritasunez, zikoizkeriarik gabe. || izond. Dagokiona edo berezkoa ugari duena; ona eta ugaria. ◊ Oparotasunez ematen duena.

• opalo
• opari
• Oparin, Aleksandr Ivanovitx
• oparitu, opari(tu), oparitzen
• oparitze
• oparo
• oparotasun
• opatu 2, opa, opatzen
• opatu 1, opa(tu), opatzen
• opatxur
• opatze