konbertitu, konberti, konbertitzen

da-du ad. Egiazkotzat hartzen den fede edo erlijiokoa egin; besterik adierazten ez bada kristau egin, kristautu.

• konbentzio
• Konbentzioa
• konbentzional
• konbergente
• konbergentzia
• konbertitu, konberti, konbertitzen
• konbertitze
• konbertsio
• konbexu
• konbidatu, konbida, konbidatzen
• konbinatoria