kexu

iz. Kexa. || adlag. Urduri; haserre. || izond. Erraz urduritzen edo haserretzen dena; urduri edo haserre dagoena. || Kexu izan. da ad. Urduri izan; haserre izan; nahigabeturik izan.

• kexati
• kexatu, kexa(tu), kexatzen
• kexatuki
• kexatze
• Kexo
• kexu
• Keynes, John Maynard, Baron Keynes of Tilton
• kezka
• kezkabide
• kezkagarri
• kezkarazi, kezkaraz, kezkarazten