itxaron, itxaroten, itxarongo

dio ad. Norbait etorri edo zerbait gertatu behar den tokian egon, eta gertaera hori jazo arte bertan gelditu, zain egon (Objektu biziduna denean). || du ad. (objektu bizigabea denean). Itxaroten nuen eguna iritsi da.

• Iturzaeta Agirre Franzisko
• Iturzaeta Egia, Andres
• Itxalasun
• itxaro izan
• itxarobide
• itxaron, itxaroten, itxarongo
• itxaronaldi
• itxaronarazi, itxaronaraz, itxaronarazten
• itxarongela
• itxaropen
• itxaropentsu