irristakor

izond. Erraz irristatzen dena; irristagarria. ◊ Irud. Huts egiteko bidea ematen duena. || Irristatuz itzurtzeko joera duena. ◊ Irud. Aberastasuna, gauza irristakorra.

• irrist
• irrista
• irristada
• irristagarri
• irristailu
• irristakor
• irristakortasun
• irristalari
• irristaldi
• irristarazi, irristaraz, irristarazten
• irristatu, irrista, irristatzen