iragazgaitz

izond. Sin. irazgaitz. Lurrei, ehunei… buruz hitz eginez, ura edo beste isurkari bat igarotzen uzten ez duena.

• iragarle
• iragarmen
• iragarpen
• iragarri, iragar, iragartzen
• iragartze
• iragazgaitz
• iragazgaiztasun
• iragazi
• iragazki
• iragazkor
• iragazkortasun