ilun

izond. Argiz edo argitasunez gabetua; argi edo argitasun gutxi duena. ◊ (iz.) Iluntasuna, arratsa. || Ulertzeko, azaltzeko, mugatzeko zaila dena. || Alaitasunez gabetua, tristea, goibela.

• iltze-kanela
• iltzetzar
• iltzeztatu, iltzezta, iltzeztatzen
• iltzeztatze
• iluminismo
• ilun
• ilunabar
• ilunabartu, ilunabar(tu), ilunabartzen
• ilunabartze
• ilunagotu, ilunago, ilunagotzen
• ilunagotze