hirukoiztu, hirukoitz/hirukoiztu, hirukoizten
da-du ad. Hirukoitz bihurtu; hiru aldiz handiago bihurtu edo egin.
- hiruki
- hiruko
- hirukoitz
- hirukoiztasun
- hirukoizte
- hirukoiztu, hirukoitz/hirukoiztu, hirukoizten
- hirukote
- hirukun
- hiruna
- hirunakatu, hirunaka, hirunakatzen
- hirunakatze