hil-behar

izond. eta iz. Hiltzearen ezinbestea edo halabeharra. ik. hil 2. || Hil edo suntsitu behar duena; hil zorian dagoena.

• hilarazi, hilaraz, hilarazten
• hilarri
• hilartitz
• hilaur
• hilaurtu, hilaur(tu), hilaurtzen
• hil-behar
• hilberri
• Hilbert, David
• hilburuko
• hilda
• hildako