prezipitatu

iz. Kim. Isurkari disoluzio batean, ontziaren hondora jaulkitzen edo isurkarian esegita geratzen den gai solido; erreakzio kimiko batzuek, nahastearen asetzeak, disolbatzaile baten gehitzeak edo elektrolisiak sor dezakete prezipitatua.

• hausnarketa
• hausnartu, hausnar(tu), hausnartzen
• hausnartzaile
• hausnartze
• hauspe
• prezipitatu
• prezipitatu, prezipita, prezipitatzen
• prepizipitatzaile
• prezitpitatze
• hauspo
• hauspogile