guraize

iz. Pl. Sin. aiztur, artazi. Ebakitzeko tresna, erdialdean giltzatzen diren altzairuzko bi xaflaz osatua.

• gur egin
• gura 2
• gura izan, gurako
• gura 1
• guragarri
• guraize
• gurako
• guramen
• gurari
• guraritu, gurari(tu), guraritzen
• guraritze