erregarri

iz. Erretzen duena (ik. erretzaile); berezk. ehun organikoak erretzen dituena.

• erregaitz
• erregalatu, erregala, erregalatzen
• erregalia
• erregaliz
• erregalu
• erregarri
• Errege Katolikoak
• Errege Magoak
• errege
• erregealdi
• Errege Harana (Bibàn al-Muluk)