erpin

iz. Gailurra, bereziki zorrotza denean. || Mat. Angelu baten bi aldeen edo poligono baten bi alderen elkartze puntua; poliedro batean, gutxienez hiru aurpegik batera duten puntua.

• erpil 1
• erpil 2
• erpildu, erpil, erpiltzen
• erpiltasun
• erpiltze
• erpin
• erpinera(tu), erpinera, erpineratzen
• erpineratze
• erpuru
• errabia
• errabiagarri