erkide

iz. Partaidea, bazkidea. || izond. Sin. komun. Guztiek edo gehienek batera dutena, guztiei edo gehienei dagokiena.

• erkatu, erka, erkatzen
• erkatz
• erkatze
• erki
• Erkiaga Alastra, Eusebio
• erkide
• erkidego
• erkigarri
• erkin
• erkindu, erkin(du), erkintzen
• erkintasun