eratu, era(tu), eratzen

da ad. G. er. Egokitu. || du ad. Era eman; multzo bati, zatiak antolatuz, izatasuna eman; era jakin bat emanez itxuratu, multzo baten osagai gisa sartu.

• eratorri, erator, eratortzen
• eratortze
• Eratostene
• eratsu
• Eratsun
• eratu, era(tu), eratzen
• eratxeki, eratxeki, eratxekitzen
• eratxekitze
• eratxiki, eratxikitzen
• eratxikitze
• eratzaile