eragabeki

adlag. Era, itxura edo neurririk gabe.

• eraendu, eraen, eraentzen
• eraentzaile
• eraentze
• eragabe
• eragabekeria
• eragabeki
• eragabetasun
• eragabetu, eragabe, eragabetzen
• eragabetze
• eragaitz
• eragiketa