ekidin, ekiditen

du ad. Sin. saihestu. Kaltegarria, zaila, ez atsegina edo arriskutsua den zerbaiti buru ez egiteko, hari itzurtzeko edo hura alboratzeko eran aritu.

• Ekialdeko Erromatar Inperioa
• ekida
• ekidatu, ekida, ekidatzen
• ekidatzaile
• ekidatze
• ekidin, ekiditen
• Ekidna
• ekidna
• ekidnido
• ekido
• ekilibrio*