disonantzia

iz. Mus. Kontsonantziarik ez duen akordea edo bitartea.  v  Akordea disonantea dela esan ohi da Mendebaleko musikaren ikuspuntutik bitxia denean edo aldatzeko gogoa pizten duenean.

• disolbagarritasun
• disolbatu, disolba, disolbatzen
• disolbatzaile
• disoluzio
• disonante
• disonantzia
• disoziazio
• displasia
• dispondeo
• disprosio
• Disraeli, Benjamin