desohore

iz. Ohorearen galera; ohorea galdu duenaren egoera; ohorea kentzen duen zera.

• desobeditzaile
• desobeditze
• desohoragarri
• desohoratu, desohora, desohoratzen
• desohoratze
• desohore
• Desoio
• desondra
• desordena
• desordenatu, desordena(tu), desordenatzen
• desordu