burutugabe

izond. Buruturik ez dagoena. || Gram. Dagokion ekintza bukatua ez dela adierazten duen aditz eraz esaten da.

• burutasun
• burutazio
• burute
• burutsu
• burutu, buru(tu), burutzen
• burutugabe
• burutza
• burutzar
• burutze
• burutzia egin
• buruxka