biribil

izond. Puntu edo lerro bat ardatz baten inguruan biratuz lortzen den irudiaren itxurakoa. || Zalantzarik gabekoa, erabatekoa. || (Kopuruez). Zatirik ez duena. || iz. eta izond. Mus. Lau aldiko konpas osoa betetzen duen nota.

• birgari
• birgaztetu, birgazte, birgaztetzen
• birgula
• biri
• Biriatu
• biribil
• biribilatu, biribila, biribilatzen
• biribilatze
• biribildu, biribil(du), biribiltzen
• biribilgune
• biribilkatu, biribilka, biribilkatzen