biktorial

iz. Bot. Landare liliazeoetako bat. Erraboila oso luzea eta kono itxurakoa du, zurtoin biribildua, bi edo hiru hosto zabal eta hazi lakatz, beltz, zokotsua. Iberia penintsulako iparraldeko eta ipar-ekialdeko mendietan izaten da.

• bikromato
• bikromia
• biktima
• Viktor Ia, santua
• biktoria
• biktorial
• biktoriato
• Bikuikuara
• bikun
• bikundu, bikun(du), bikuntzen
• bikuntze