betatroi

iz. Fis. Partikula bizkortzailea, elektroiei energia altuak ematen diena, intentsitate aldakorra duen esparru magnetiko baten eraginaren bitartez. Esparruaren barruan zirkulu formako bideak egiten dituzte karga daukaten partikulek.

• Betancur, Belisario
• betantsu
• betar
• betargi
• betaro
• betatroi
• betatu*
• betatze
• betaundi
• betaurreko
• betazal