bestino

iz. Etnogr. Italiako erdialdeko herri sabeliar bateko kidea; haien hiririk ezagunena Amiternum zen. Samnioko gerran hartu zuten parte eta erromatarrek garaitu ondoren haien mendean geratu ziren K.a. 205. urtean.

• besterekikotasun
• besterendu, besteren(du), besterentzen
• besterengarri
• bestetasun
• bestia
• bestino
• bestiruditu*
• bestondo
• best-seller
• bet-
• beta 2