bekatari

iz. eta izond. Bekatuan dagoen edo bekatu egin ohi duen pertsonaz esaten da.

• bekaiztu, bekaitz/bekaiztu, bekaizten
• bekalde
• bekaldetu, bekalde, bekaldetzen
• bekar
• bekartsu
• bekatari
• bekatore
• bekatoros
• bekatu
• bekatxo
• beko ;Bekoz beko