adiskidetu, adiskide(tu), adiskidetzen

da-du ad. («Norekin»). Adiskide bihurtu, bereziki haserreturik edo etsaiturik zeudenak.

• adiskide
• adiskidego
• adiskidemendu
• adiskidetasun
• adiskidetsu
• adiskidetu, adiskide(tu), adiskidetzen
• adiskidetzaile
• adiskidetzako
• adiskidetze
• aditasun
• Aditi