abantaila

iz. Zerbaiten lehentasuna edo nagusitasuna ematen duen zera; norbaitek edo zerbaitek ateratzen duen aurrea. ◊ Onura, probetxua. || Abantaila eraman. Zah. Aldea atera.

• abandonatze
• abandonu
• abangoardia
• abaniko
• abant
• abantaila
• abantailatsu
• abantailatu, abantaila, abantailatzen
• abantailatuki
• abantailatze
• Abanto Zierbena