1988an argitaratu zen Koro Navarrok itzulitako lehen liburua, eta harrezkero 30 lan inguru ekarri dizkio euskal literaturari, batez ere ingelesetik, eta askotariko moldetakoak: eleberria, saiakera, eta ipuina; helduentzako, haurrentzako eta gazteentzako literatura... Orain itzultzea «gehiago kostatzen» zaiola dio.

Euskal itzulpengintzarekin kasik batera egin du ibilbidea Koro Navarrok (Donostia, 1955): itzultzaileek apenas eredurik eta aitortzarik zuten garaietan hasi zen, testuak eskuz euskaratzen, eta gerora lehen lerrotik ezagutu ditu teknologiaren eta estimuaren onurak. 30 urte inguru daramatza ofizioan eta beste horrenbeste liburu itzuli ditu, batik bat ingelesetik: batzuk zailak, besteak gustagarriak, eta zenbait hausnarketa eragileak.

Zergatik erabaki zenuen itzulpengintzan hastea?

Ez nuen erabaki. Itzultzaile eskolan ibili nintzen irakasle, baina ez itzulpengintzan, baizik eta bestelako gaietan; hala ere, gertutik ikusi nuen itzulpengintza. Langabezian geratu nintzen, baina batere kezkarik gabe, pentsatzen nuelako nahi baino lehenago aterako zitzaidala lana. Ingelesarekin jo eta fuego jarri, eta aspertu nintzenean saio bat egin nuen. Ondo atera zen, liburu bat izan zen: Patricia Highsmithen Poliki, poliki haizetan [Elkar, 1988]. Hortik aurrera, gutxi gorabehera gelditu gabe ibili naiz.

Leer información completa en el sitio web de la fuente