zeihartu, zeihar, zehartzen

da-du ad. Saihestu, bidetik irten edo atera. Bide zuzenetik behin ere zeihartu gabe.

• zeia
• zeido
• zeiforme
• zeihar
• zeihartasun
• zeihartu, zeihar, zehartzen
• zeihartze
• Zeilan
• zein
• zeina
• zeinare